Vieiros

O 18 e o 19 de outubro, Fuxan os Ventos volverá dar un concerto. Será no Auditorio de Galicia, en Compostela, despois de case dúas décadas afastados dos escenarios, agás algunha actuación puntual. O espectáculo levará por título 'Terra de Soños. Falamos con Xan Forte, un dos integrantes de Fuxan.

A que se debe a volta de Fuxan os Ventos aos escenarios?
En principio, a volta é porque nos apetecía moito, despois de tanto tempo sen facer actuacións do grupo, apetecíanos moito preparar algo para facer unha actuación. Sempre tivemos esta posibilidade, pero por tempo foise deixando... e agora decidimos que era o momento. Por outra banda, temos os dous últimos discos, que nunca tocamos en directo. É unha oportunidade para presentalos en directo. É unha novidade en público.

Custou moito volverse reunir?
Sempre custa cando falamos de xente xa cunha idade avanzada, que ten as súas historias persoais, familiares, laborais, e que cada un vive nun sitio, espallados entre Lugo e A Coruña. Non é fácil ensaiar. Non é posíbel facer proxectos a curto prazo. Este concerto comezamos a preparalo hai oito meses. Non é fácil, con é como cando tiñamos 16, 17 ou 18 anos.

Anúnciase que van reinterpretar temas emblemáticos do grupo
O concerto basicamente é un percorrido por toda a discografía do grupo, de 1972 a 1990, que foi cando deixamos de actuar de xeito regular e só volvemos para actos puntuais. Agora o que facemos é un concerto co que imos facer un percorrido por toda a discografía e o repertorio. Están os temas que se fixeron hai trinta e pico anos. Hailles que dar un pouco máis de base instrumental, teñen necesidade dalgunha revisión. Vainos acompañar unha banda de nove músicos que vai dar soporte instrumental a todo o grupo, dirixida por Xosé Luís Romero, o que nos permite centrarnos na parte vocal.

Como ve a evolución da música que se fai en Galiza dende Fuxan os Ventos, que tamén foi unha influencia importante nela?
A evolución foi, sobre todo, a partir dos anos 90, meteórica. O panorama da música galega hai trinta anos non ten nada que ver co de agora. Había grupos de gaiteiros que facían un traballo interesante e que conservaron as nosas músicas, a memoria dos nosos vellos, que nos transmitiron tantas cousas. A partir de 1992, a actividade dos músicos, instrumentistas, pandeireteiras... creceu xeometricamente. O panorama ten hoxe unhas perspectivas que naqueles tempos non se visualizaban. Boto un pouco en falta que todos estes instrumentistas que tocan e cantan e traballan, o que fan dun xeito técnico e estudado, quizais se quitamos as pandeireteiras quédanos a parte dos grupos vocais. Quizais na parte creativa hai traballo por facer, e non teño dúbida de que se fará.

Pensan dar máis concertos despois dos dous de Compostela?
Aí estamos. En principio o noso compromiso e dedicación foi preparar estes dous concertos. De momento é o único que temos por diante. Máis adiante no sei o que pode pasar. Se non nos metemos dunha dinámica de ensaios, de estar na estrada, é moi complicado. O que nos ocupa son estes dous concertos, aínda que non descarto que se poida facer algo máis adiante.