O uso das fontes estatísticas non é cuestión que xere grandes consensos entre os economistas. Por un lado existe diverxencia de opinión en canto á idoneidade dos métodos de análise utilizados; polo outro, as interpretacións que duns mesmos dados se fan son a miúdo sesgadas e parciais –segundo os apriorismos de cada quen.
O caso que nos ocupa inclúese, ao noso entender, no segundo grupo e ten a ver cun aspecto de moita importancia para o desenvolvemento económico dun país como é o do investimento en infraestruturas físicas. Recentemente, nunha análise publicada por La Voz de Galicia, facíase referencia aos dados que vén de presentar a Fundación BBVA onde se da conta, entre outros moitos aspectos, da evolución do stock de infraestruturas nas distintas comunidades autónomas españolas (*).
Fiel á liña editorial do xornal, no artigo resáltase que o crecemento do stock en infraestruturas rexistrado entre 1965 e 2004 foi inferior en Galiza á media española. Contrástase ese dado coa evolución que tivo esta mesma variábel en Cataluña e Andalucía (só nesas dúas CC.AA). Nestes dous últimos casos, particularmente no primeiro deles, o crecemento do stock en infraestruturas tería sido superior á media Estatal. Constatan por tanto estes dados o consabido déficit en infraestruturas do noso país e reforzan a hipótese da débeda histórica do Estado con Galiza en materia de investimento público. Por contra, poderíamos entender que as comunidades autónomas arriba indicadas terían sido favorecidas polas políticas do Estado.
Admitindo os dados anteriores como certos, xorden unha serie de interrogantes que quizais é necesario responder para obter unha imaxe máis fidedigna da realidade que se pretende analisar. ¿Que acontece co resto de CC.AA? ¿Podemos distinguir pautas periódicas nese investimento? Contrariamente ao que se podería esperar, estas preguntas teñen fácil resposta. Abonda con botar un ollo á mesma fonte de dados utilizada no artigo referido.
Permítannos, iso si e antes de nada, indicar que para interpretar correctamente estes dados temos que ter en conta unha serie de aspectos que, se ben se poden obviar nunha primeira aproximación, matizan a fotografía final. O primeiro deles refírese ás diferenzas nos niveis de partida no stock; non falamos de quen máis ten, senón de como evolucionou no período indicado. O segundo é o da evolución da poboación así como as pautas de asentamento no territorio. As necesidades de infraestruturas varían dacordo co crecemento da poboación (ollo!, e ao revés, a dotación de infraestrutura atrae poboación). En terceiro lugar tamén hai que ter en conta que un mesmo stock de infraestrutura pode, na práctica, ofrecer servizos de peor calidade. A modo de exemplo, un quilómetro de autovía non custa (de media) o mesmo en Castela León que en Galiza. Finalmente, o tipo de infraestrutura no que se inviste (aeroportos, portos, estradas, etc) condiciona o impacto sobre o desenvolvemento económico. Aínda así, como dixemos, para unha visión xeral podemos cinguirnos á variación do stock.
¿Onde medrou máis o investimento en infraestruturas?
Atendendo aos dados da Fundación BBVA, foi a Comunidade Madrileña a que rexistrou un maior crecemento do seu stock en infraestruturas entre 1965 e 2004. O mesmo multiplicouse por 12 en termos reais. Séguenlle as Illas Canarias, as Illes Baleares e a Comunidade Valenciana. Hai que subliñar que o crecemento de Madrid foi vertixinoso, concretamente 447 puntos por riba da media española, 327 puntos por riba de Cataluña e 579 por riba de Galiza. As CC.AA onde menos medrou o investimento foron Castela León e Asturias. Euskadi tamén estaría, por certo, nese furgón de cola da evolución do investimento en infraestruturas nos últimos corenta anos. O stock madrileño medrou especialmente no apartado de infraestrutura aeroportuaria e sobre todo na infraestrutura urbana. En ámbolos dous casos duplicou o crecemento catalán. En comparación co caso galego o crecemento do stock madrileño multiplicou por 10 ao galego no eido das infraestruturas aeroportuarias, por catro no caso das ferroviarias, por máis de 2 no caso da infraestrutura urbana e por 3 nas infraestruturas hidráulicas públicas. O stock galego só medrou máis que o madrileño no caso das infraestruturas viarias e, isto non é o sorpresa, nas infraestruturas portuarias.
Nado en Outes (1975). Doutorouse en Economía Aplicada na USC logo de ampliar estudos na Universidade de Manchester e na Copenhagen Business School. Na actualidade é profesor no Departamento de Economía Aplicada da Universidade de Santiago de Compostela. »