Os ministros de Agricultura da UE xúntanse para estudar fórmulas que permitan unha maior intervención no mercado na procura dunha saída para o sector leiteiro.
A crise do sector lácteo precisa solucións, mais tardan en chegar. Desta volta, é a Unión Europea, quen ante as presións dos gandeiros europeos en folga, convocou unha cimeira de urxencia na que se abordará a situación de crise leiteira. Este luns, os ministros de Agricultura reunidos en Bruxelas avaliarán as propostas de intervención no mercado a curto prazo e os termos dunha maior regulación a largo prazo.
Mentres, os produtores de leite europeos suspenderon a folga de distribución e substituírona por unha grande manifestación, que se celebrará no barrio europeo de Bruxelas, perante a sede do Consello da UE, onde se celebrará a xuntanza. Con todo, xa adiantaron que, se deste cumio non saen novas solucións e se acepta unha regulamentación máis flexíbel do sistema de cotas de produción, retomarán as súas mobilizacións e endurecerán as súas protestas.
Malia todo, non se agarda ningunha decisión importante desta reunión. Segundo transcendeu, a cita foi pensada como un foro para discutir e avaliar a situación e non irá máis alá dun intercambio de opinións sobre a última proposta presentada perante o Parlamento Europeo. É, polo tanto, improbábel que xorda ningún novo acordo, se ben a previsión é estabelecer datas concretas, a xeito de folla de ruta, para a futura toma de decisións.
Propostas a debate
A comisaria de Agricultura, Mariann Fischer Boel, defendeu na súa comparecencia na Eurocámara as últimas medidas adoptadas até hoxe pola EU e asegurou que a situación "comeza a mellorar". Entre as súas ideas para saír da crise, adiantou opcións como a creación dun "mercado de futuros" para os produtos lácteos, regular a relación contractual entre os produtores e a industria para un mellor equilibrio entre a oferta e a demanda e ofrecer máis facilidades aos gobernos para ampliar as axudas públicas aos gandeiros.
Asemade, pediu unha simplificación do procedemento de toma de decisións para o executivo comunitario que permita adoptar medidas "rápidas e temporais" en momentos de dificultade sen necesidade da aprobación do Consello.