Vieiros

Foz, Viveiro, Fisterra, Barreiros, A Estrada, Malpica, Ourense, Salceda de Caselas, Ares, Nigrán, Gondomar, Arteixo, Cee, Narón, A Cañiza... O catálogo é inesgotábel: suborno, prevaricación, suspensión do planeamento, adxudicacións irregulares de obra pública, licenzas ilegais... Non hai acougo nin tampouco a vontade política precisa para procuralo. O urbanismo segue a ser un drama de país convertido en arma arreboladiza para a primavera electoral, unha ferramenta de acción colectiva secuestrada pola ignorancia, o minifundismo e a corrupción. Erra o conselleiro de Traballo se pensa de verdade que abonda con prohibir aos alcaldes socialistas que repartan o tempo entre as comisións de goberno e a promoción inmobiliaria. O problema é ben máis grave, moito máis vello e é de todos. Mágoa que o vindeiro 27 de maio se celebren eleccións locais e non un referendo sobre a calidade da clase política que goberna nos concellos. Cómpre unha rexeneración urxente.

A mellora da atención primaria

Un sistema sanitario forte precisa dunha atención primaria (AP) forte. Así o afirmou Barbara Starfield e os expertos estiveron dacordo. No discurso político instalouse a ledaíña de priorizar a atención primaria. Mais nos orzamentos, que é donde se definen as verdadeiras prioridades, o bocado grande foi sempre para os hospitais. Así, o primeiro nivel asistencial, que protagonizara unha profunda reforma na década dos oitenta, foi perdendo calidade e capacidade de resolución. A día de hoxe as consultas de AP están masificadas e burocratizadas. Este problema non é exclusivo de Galicia. O Ministerio de Sanidade presentou no Consello Interterritorial un documento (Estratexias AP21) no que se propoñen medidas para reformar o primeiro nivel en todo o Estado. Galicia, que chegou tarde á primeira reforma da AP, colleu agora a dianteira. O goberno galego ven de asinar coas forzas sindicais e coas organizacións profesionais un acordo para mellorar a AP de Galicia de 2007 a 2011. Este Plan suporá unha inversión de 62 millóns de euros e prevé a contratación de 309 médicos e 65 pediatras no período citado. Céntrase en tres áreas estratéxicas: a calidade asistencial, a capacidade de resolución e a continuidade asistencial. Trátase de que os profesionais dos Centros de Saúde teñan máis tempo para adicar aos pacientes, acceso a probas diagnósticas, historia clínica informatizada e prescripción electrónica. O compromiso está asinado. Queda moito camiño por andar e será preciso contar coa implicación dos profesionais xa que o desenvolvemento deste Plan supon un cambio radical na práctica cotiá. Que todo sexa en beneficio dos cidadáns.

Reactivar Europa

Nunha sondaxe do Financial Times, ingleses (78 por cento), franceses (63), alemáns (60) e italianos (57) están convencidos de que a súa vida non sufriría mingua ningunha se os seus respectivos países abandonasen a UE. Con tal grao de euroexcepticismo, malamente pode producirse a súa tan necesaria refundación. Para coexistirmos na diversidade de pobos, culturas e linguas. Para desactivar outras ameazas de calado estrutural: a globalización que forza unha inevitable relocalización do poder económico ante a emerxencia de países coma China, India, Brasil, Indonesia, México ou a mesma Rusia; o avellentamento da poboación, as persistentes desigualdades sociais… A celebración do 50 aniversario da UE chegou coa conciencia de Europa en horas baixas. Todo o andado, que é moito, mantense en stand by tras o non de Francia e Holanda á pseudoconstitución, que puxo o motor franco-alemán ao ralentí. De por medio, outros modelos rotos. O personalizado na insolidariedade de Blair: os máis pobres páganlle a escote o seu privilexiado cheque, malia non acreditar no euro, pero desprézaos indo da man guerreira de Bush. O dos xemelgos Kaczynski que presiden e gobernan Polonia, coa cruzada de purificación anticomunista que lexitima a caza de bruxas, ao tempo que acollen o escudo antimísiles do Pentágono sen avisar. Coa Declaración de Berlín, tan convencional, os máis convencidos tentan reflotar esa nave que leva 495 millóns de persoas a bordo. Non o conseguirán sen a mellor carta de navegación: unha verdadeira Constitución que enraíce na diversidade, nos dereitos e aspiracións sociais dunha renovada e participativa cidadanía europea.

Editorial publicado na edición impresa de TEMPOS Novos (nº 119, abril de 2007)