A pestilla esa, a Vinagra

Enviado por Ardon o día 30.03.2009

Eu o único co que fixen o amore foi cun rapá daí da parte de Virín, Aladio lle chamaban, e buena dotación que tiña, carago, sempre estaba proparado, os dous sempre mais quentes ca uns cas adoecidos, dispensando. Mais pasoume una cousa co il. Foi que mentres andaba dacabalo de min nun palleiro doulle un paralís aí onde mismamente me daba gusto a minhe. E todo foi polo demo da pestilla esa, da Vinagra. En fin, o caso foi que cos nervios quedoulle o tadullo entalado dentro de min e eu nono podía sacar. Tivo que vir a parexa de civiles a me valer. E mais foi verdá. E tivéronllo que cortare, que se non nono poden levare no coche ó cuartelillo tal e como estabamos, miñanaiciña.